Ben Olsaydım

Ey Amine Annemizin gül goncasý.
Ey gülüþü yetim Muhammed!
Bakýþý öksüz Ahmedim!
Keþke zaman, o zaman olsaydý.
Yanýnda duran Abu Bekir’in saðýnda ben olsaydým.
Bedir’de "Allahu Ekber" diyerek tekbirlerle sevincini paylaþsaydým.
Uhud’ta yanan yüreðinin acýsýna ortak olsaydým.
Gözlerinden sicim sicim yere düþen her damlaya kurban olsaydým.

Ey Amine Annemizin gül goncasý.
Ey gülüþü yetim Muhammed!
Bakýþý öksüz Ahmedim!
Keþke zaman, o zaman olsaydý.
Etimle, kemiðimle, zerre zerre bedenimle kapýnda köle olurdum.
Bir seslensen rüzgar olur gelirdim. Sana taþ atanlara kalkan, ok atanlara göðsümü siper ederdim. Damla damla kaným aksa ne çýkar.. lime lime parçalansam ne çýkar.
Ne deðeri vardý ki kanýmýn bu dava uðrunda.
Esedullah Hamza can verdi bu uðurda..
Mus’ab b.Umeyr, Abdullah b.Amr, Ýlk þehide Sümeyye...
Hepsi bu sancak için can vermedi mi?
Ölmek yolunda ne büyük þeref. Ölmek uðrunda ne büyük onur. Yolunda þehit olmak ne güzel Ya Resulullah.

Ey Amine Annemizin gül goncasý..
Ey gülüþü yetim Muhammed.
Bakýþý öksüz Ahmedim.
Keþke zaman o zaman olsaydý..
Hira’ya çýkarken uzaklardan baksaydým sana..
Yoluna atýlan dikenleri toplasaydým. Sustursaydým kem aðýzlardan hadsiz hakaretleri..
Yürüdüðün her yolda yoldaþ olsaydým. Gül dökseydim bastýðýn her yere. Çimen olsaydým.
Medine’de yolunu gözleyenlerden biri ben olsaydým. Veda tepelerinde göründüðünde sevinçten hüngür hüngür aðlasaydým. Herkes gibi seni baðrýma bassaydým Ya Resulullah.

Ey Amine Annemizin gül goncasý.
Ey gülüþü yetim Muhammed.
Bakýþý öksüz Ahmedim.
Keþke zaman o zaman olsaydý.
Bütün çocuklarý severdin. Hele yetim olanlarýný, hele öksüz olanlarýný daha çok severdin. Çünkü sende Abdullah’ýn yetimiydin. Amina validemizin öksüzüydün. Gülüþün yarýmdý, bakýþýn yarýmdý.
Gördüðün her çocuða tebessüm ederdin. Hal hatýr sorardýn. Kuþu ölen Zeyd’in taziyesine gidip, gönlünü ferahlatýrdýn. O zamanlarda herkesin çocuk olasý gelirdi. Keþke o çocuklardan biri ben olsaydým Ya Resulullah.

Ey Amine Annemizin gül goncasý.
Ey gülüþü yetim Muhammed.
Bakýþý öksüz Ahmedim.
Keþke zaman o zaman olsaydý.
Seni Mekke’den ayýrdýlar, Mekke’yi senden.
Sen Mekke’yi çok severdin, Mekke’de seni.
Doðduðun þehirdi, hicret ettirdiler. Üzdüler seni Ya Resulullah.
Sonra kalpleri fetheden bir orduyla geri döndün..
Gönüllere dokundun.. Yüreklere dokundun...
Binler, onbinler oldun...
Geri döndün.
Elde deflerle, dilde tekbirlerle geri döndün..
Saðda Hâlid bin Velid,
Solda Zübeyr bin Avvam,
Önde sendin Ya Resulullah.
Dua dua döndün, fetih fetih döndün. Tekbir tekbir döndün..
Havada kanat çýrpan kuþlarla, gökte bembeyaz bulutlarla muþtu muþtu geri döndün..
Ýslam ordusudur bu, ne güzel ordu.
Keþke bu ordunun bir neferi olsaydým Ya Resulullah...

Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın: