Çöken dizlerimin üstünde bedenim hangi kuytuda kaldýysa yüreðim tenhalarda,kimse uðramaz kimse sormaz halimi,Buralar o kadar tenha ki bir sema,az doða, kuþlar,kelebekler çokça....Bende eksilmeye baþlamýþ az kalmýþ hayallerimi onlar süslüyorlar... Kuþlarýn cývýl cývýl öttüðü bir sabaha seninle uyanýyorum mesala,kelebekler uçuyor etrafýmýzda,hani onlarda olmasa ne huzur verecek bana, yarým yamalak yapmaya çalýþtýðým iþlerde kendimle uðraþým artýyor,çok yoruluyorum hani çayý eklesem dem koymayý unutuyorum, bardaða katsam aþýlayamýyorum,,sensizlik öyle bir aþýlanmýþ ki ruhuma, yalnýzlýk yarým çay bardaðýna þeker koymak kadar tat veriyor hayatýma,Az olana katýnca çok olan,çok olana katýnca içinde azalan bir tutam yalnýzlýðým var...Neye katsam, karýstýrsam fazla geldi daha bý çoðaldý sanki,Senden baþka herþeye azalýp,bir sana çoðalmýþ duygularým, Bu bir tutam yalnýzlýk senin içinde azalýp tükenecek....Gel artýk tükensin çoðunda az kalacak yalnizlik
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsimsizsiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.