Aðlarken bulutlar mavisini gizleyen gök ýslaklýðýndan habersiz uzaktan gelen taze ekmek kokusu havada karanfilli eser
tutkun ve suskun bir yokluk saçlarýný tarar korkuluk gölgesinde puslu aynalarda silik suretler çocuklar oyunda unutmuþ öðünleri aç bir gecenin hüznü düþer yataða
henüz ateþ bulunmamýþ ýþýðýn keþfine yüz yýllar eriþmek bir temmuz sabahý kuytuda bekler kýþlarý göðsünde eriten kuþlar tüylerine gömülmüþ
sýký bir zaman çað atlamayý bekleyen uzaklarda bir devinim devrimlerde mu imparatorluðu hala kayýp yedi uyurlar daha uyanmamýþ ilk maðarasýnda yaban insan
büyücü tamtamlara dehþet vuruyor yamyamlar deli dans ediyor reis geyik postuna baðdaþ kurmuþ çubuðunu tüttürmüþ gel zaman güne
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.