Huzurun kýymeti bilinmiyor yar
Þirretin, þöhretin, þehvetin demi
Kötülük dünyadan silinmiyor yar,
Silinmiyor artýk gözlerin nemi
Kapattým kendimi ýssýz odama
Sormuyor derdini kimse adama
Canýný malýný boþa adama
Kalmadý namusun aþkýn önemi
Bilginin ýþýðý söndü çoktandýr
Cehalet komutan, zillet vatandýr(!)
Alkýþý hakeden hakký satandýr(!)
Kapandý dürüstlük saflýk dönemi
Eli yüzü nurlu haminne gitti
Týrnaklar sivrildi topuk seðirtti
Annesi kýzýný ateþe itti
Aratmadý taþtan putu, sanem’i
Dünyanýn çivisi çýktý sonunda
Çocuklar kasapta et reyonunda
Bombalar yaðýyor ninni tonunda(!)
Vicdansýz beþere zül bahane mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.