þafaðý diþlerimizle sökerken incindi gece yüzümüzde dün sancýlarýnda söndürülmüþ bir ifade özümüzden söktü bilmeceyi gözümüzden döktü
kýrýþýktý araf ta iliþkiler karýþýktý timsah gözlerde çeliþkiler
Aþk taze ümitlere sürgün veren mülteci bir konuk gibi
o þimdi onuncu köyde hakikat henüz cenin duran zaman yürüyen biz býrakmadan ardýmýzda tek bir iz
ikimizde biliyoruz ki mutasyon maðarasýnda yara/salarýn dilinde korkulu bir ses gibiyiz sobelenen çizgimizin cenderesinde tükeniyor nefesimiz
yine de aklýmýzý yuregimize mýhladýðýmýz gecede kendimize az gelmiþlik yürüyor yaþadýðýmiz þehrin sokaklarýnda ve tütsülü dualar tütüyor kuþkulu yürekler bacasýnda
Aþk ise bir kelebeðin aðzýndan aldýðý son sözleri mýrýldanýyor omuzlarý umut sürüsü
fld.
Sosyal Medyada Paylaşın:
flador Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.