Bizimkisi bir aþk hikayesi sonu belli olmayan, Her sokak baþýnda bir anýmýz var unutulmayan, Ayrýlmanýn da severek olmasýydý acýtan, Ama elbet buluþuruz bu hikaye tamamlanýr buna inan.
Kimse inanmadý bizim sevgimize, Dalga geçtiler ’bu mu sevgi oluyor’ diye, Yýlmadan devam ettik biz sevgimize, Zorluklar çýksa da yýlmadýk bugüne kadar seninle.
Severek ayrýlmanýn en kötü yanýydý ölüm. Acýsý geçmiyor azalmýyor çoðalýyordu gün gün, Aþkýmýz mahþere kaldý biliyorum bunu gülüm, Bir gün kavuþacaðýz bekliyorum sabýrla bekliyorum ömrüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalemineguvenenyazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.