Dilenmâ

Yara almýþ duvarlar üstündedir
Yarim
Yarým kalan kýrýk kalpler üstüne sancaðýn

Mum gibi bir karanlýk
Sözlerime tükenik bir sancýdýr
Kül eylemiþim ruhunu s/özünde gizli bir s/ezgiyken
Makberde yalnýz bir sonsuzluk sevincini

Sadece gonulgahýnda eriþmiþ
Yetebilmek için koþullu salýverilmesi bir karýnca yuvasýnda duran
Kelebek miyim
Ömrü siyah bir ülkeye yemken
Korku iyimser bir aþýnmaya cesaret ederken

Neye vurgun vaveylâyla ömrü tüketirken
Güvende ikbali insandýr yine
Cevaza kahkahayla bakan bir merasimde
Kavanozda kalan bir saç buketi
Huzurda aðlayan bir kýble ruleti

Özrum bayandýr insanlýða
Neye doðdum bir elma sevinciyle
Kurtlanmýþ bedenimde yaðmur damlalarý varken
Buluttan mý akar suyu butlan bir müsriften mi bilinmez
Cimriyim velhâsýl sevdalara
kundaklanmýþ kavgalar varken

Aya yürümenin imkansýzlýðý bilirim mesela
Dertlerim akarken þaha
Gül benden ne ister
Farkýnda deðilim bülbül müyüm yoksa
Uzun uzaklýklar biter bir aðaç gibi
Dilenciyim oysa sevilmeye

Vakitsiz bir gidiþe elveda bile diyemeden
Günahkâr bir sancý saplar tam derine
Derinden yarar gönülgâhýmý
Bir kuyu deðilim oysa
Sereserpe uzanmýþ bir k/aðýt
Aðýrdan vururken tenimi
Gözlerim rehnedilmis bir fukara ekranýna çevrilmiþ oysa beni
Gýpta ile bakarken güneþe
Emsali emsalime yakýn mýdýr acaba diye
Yaþý yaþýma uygunken

Gezgin i mgeler...

Sosyal Medyada Paylaşın: