ÖZLEM'E ÖZLEM

bi’yerlere yetiþmeye çalýþýr gibi,
bi’yerlerden kaçar gibi,
önümde rüzgar,
arkamda güneþ,
bazen gölgemi yakalýyor,
bazen de bulutlara karýþýyorum,

suyun hafifliðinde,
fýrtýnanýn aðýrlýðýnda,
bir adým,
hep bir adým daha öne çýkýyorum...

-taþlamanýz yakýndýr beni!

soy’lu adýmlarýn,
soy’suz yalnýzlýðýna,
-en yalnýzýna yürüyorum!

kirlenmenin de bir üslubu,
bir yeteri vardýr.
ne kadar koþarsam koþayým,
balçýk sandýðýnýz hakikatinizin
üzerime sýçrattýðý çamurdan bir türlü kaçamýyor,
temizlenemiyorum...

siz takýlmayýn sakýn peþime,
unutmadým düz yollarda ayaðýma taktýðýnýz çelmeleri,
ben bundan böyle,
postunuza dokunmadan
karda izler býrakmadan,
siz’siz devam ediyorum.

-bodur bacaklarýnýz yetiþmez yollarýma,
aðýr kollarýnýz kavramaz yokluðumu...

bendeki bataklýk kurudu,
kaya yumuþadý,
tevhide gölgemi sattým,
ihlas’a varlýðýmý...

-arz arþ’a ulaþtý, efal ruh hafifledi!

dirimi siz aldýnýz,
ölüm’ü Tanrý...

ben bundan böyle bir tek kendime yürüyor,
ve bir tek gerçekleri yazýyorum!

susmam!
susamam gayrý!

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Sosyal Medyada Paylaşın: