MAPHUS ŞEHİR

Hep insanlar deðil ya!
Bazen de þehirler düþer parmaklýklar ardýna.
Sýkýlýr- bunalýrýz...
Yaðan yaðmurlar korkularýmýz olur.

Akarken hayallerimiz sel gibi ayaklar altýnda,
Kaçmak isteriz,
Koþarýz deli divane.
Ama çýkamayýz mahpusluðundan o
kentin.

Özümüze dönmektir belki de tek çaremiz, Bulabilirsek kendimizi,
Býraktýðýmýz o en son yerde...

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Sosyal Medyada Paylaşın: