DÖNÜŞMEK İSTİYOR İNSAN

Bazý yerlerden hiç kopamýyor insan.
Göðe çekilmek isteyen semazenler gibi döne döne vuruyor ayný kýyýlara...

Dünya boðulmuþ, umudu avcýsýna takýlmýþtýr çünkü...

Tek gerçeklik olan zaman yitip gitmiþ,
Ömür eskimiþtir...

Dönüþmek istiyor insan iþte böylesi anlarda!
Belki masum bir gelinciðe.
Belki daldan dala koþan bir sincaba,
Baþýný henüz sudan çýkarmýþ bir yaban kazýna...
Belki de kelebek olup uçmak için
Kozasýný yeni delmiþ bir týrtýla,

Dönüþmek istiyor insan,
Kâinattaki tüm canlýlara...

Baktýkça uzaklara, arayýp duruyor insan manayý...
Bu kez aradýðýmýz kendimizizdir üstelik,
Manalarýn kýyýsýnda...

Çünkü böylesi yerler insanýn kendinden kendine giden büyülü yollardýr...

Böylesi zamanlardan, tüm kilitleri kýrýp, tek tek açarýz daha önce hiç zorlamadýðýmýz kapýlarý.
Tek tek kapatýrýz kapanmasý gerekenleri...

Sayfalarý...

Yorgun fakat huzurlu bir derviþ gibi kendimizle selamlaþýrýz bu yolculuðun sonunda...

Ýþte o anda dönüþmek ister insan
Ne bir yaban kazýna
Ne de bir sincaba.

Dönüþmek istiyor insan, Ýnsan’ a...

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Sosyal Medyada Paylaşın: