ÖZÜME SEVGİ VE MİNNETLE

BÝRAZ HÜZZAM BÝRAZ SABA MAKAMINDA BU SABAH YÜREÐÝM SANKÝ

Kaybetmiþ, yenik bir kadýndan daha acýnasý, daha korkulasý yokmuþ meðer ki,

Belki de daha güzeli...

Dediði gibi þairin; "acýdan geçmeyen þarkýlar biraz eksikti..."

Yalnýz ben bile korkar oldum kendimden!

Yapabileceklerimden...
Hissedebileceklerimden...

Fakat kaç kiþi geçmiþti ayný yollardan, yýllardan.
Ayný þarkýlarýn naðmeleri arasýnda acýya acýya oysaki...

Kaç kiþi kendi eliyle boynuna geçirdiði ‘aþk sehpasýnda’ asmýþtý kendini...

Kendi öz vatanýnda,
Bir Rum meyhanesinde çalýnmayý unutulmuþ bir Sirtaki gibi huysuz ve kaybolmuþ bu sabah ruhum,
Neden diye sormayýn, bilmem ki!

Hani hayatýn tüm halatlarýný çözüp, içli bir þarkýya tutunup gitmek ister gibi,

Rüzgarý arkana alýp, sol yanýna bir tek kendini...

Daðýtmasýna izin vermeden, hadsiz kasýrgalara kendini...

Ýþte o kadar, göç halinde bu sabah yüreðim...

Hissettiðim tek þey boþluk...
Sonsuz uzaklar ve boþluk...

Hayatýma giren her canlýya teþekkür etmek ister gibi,

Hayatýmdan çýkan her canlýda bir parçamý unutmuþ gibi,

Daldýðým her deryada kendimi aradýðým, bulduðum
Ve bulundukça koca bir yalan, ’hiç’ olduðumu anlamýþ gibi,

Ve daha kimlere kimlere ah, kimlere kimlere minnet duymak ister gibi,
Bu ayný anda hem bulunmuþluk, hem kaybolmuþluk için...

’Dalýndan koparýlmadan da koklanabilirdi bir çiçek’ diye haykýra haykýra baðýrmak ister gibi’,

Oysaki daha kaç hayat çýkarýldý benim hayatýmdan.
Çiçeklerim, dalýnda kalabilseydi....

Ahh iþte ah!
Ah bu þarkýlarýn gözü kör olsun ki;
Sabah sabah kendilerine benzettiler beni.

Bundan böyle; hangi gönül teneþiri paklar beni bilmem ama,

Bildiðim tek þey; ’girdiðim her yüreðin buza kestiði’...

Ah kendim,
Ah caným kendim,

Duygunun ve insanlýðýn intiharý çaðýnda senin sana sahip olman öyle güzel ki...

Özüme sevgi ve minnetle...
🙏

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com
Sosyal Medyada Paylaşın: