Şarap Gibi Zaman

Önce kadeh dolardý hüzünle,
Bir damla serinlik gibi, dönerdi ellerde,
Sözlerin rengi deðiþirdi usulca,
Dudakta ince bir iz, gönülde derin bir yara...

Baþtan masum bir heves, bir anlýk teselli,
Sýrça hayallerde kýrýlýr ince ince her gece,
Aydýnlýk kaybolur o bulanýk nefeste,
Zaman, o an ’da erir, unutulurdu dertler...

Ama içkiyi alan adam zanneder ki hakimdir,
Her yudumda daha da derine çeker gider,
Önce adam içer içkiyi, sonra içki içer adamý,
Bilinmez bir uçurumda kaybolur yarýnlarý...

Þiþenin dibinde saklanýr sonra açýða çýkar karanlýk,
Her bir damlasýnda baþka bir hikaye, baþka bir kayýp,
Dostluklar biter, aþklar solup gider,
Boþ masada kalýr kýrýk hayaller, boþ sevdalar...

Bir zamanlar umut dolu gözlerde parlayan ýþýk,
Yerini sessizliðe, yalnýzlýða býrakýr,
Birer birer kaybolur zaman, anýlar silinir,
Ýçkinin esir aldýðý o yorgun ruhlar erir...

Artýk özgür deðildir adam, elinde zincir,
Her yudumda hapsolur daha da siner,
Bir zamanlar neþeydi, þimdi yük olur kalbe,
Önce adam alýr içkiyi, sonra içki alýr adamý...

Bahadýr Hataylý/23.10.2024/14.36/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: