Aşkın seyri

Çocuklar gibi þendik, oynar iken hayata
Kendimiz gibi sevdik, kendimizle gülerken
Dýþarýsý mý? Bilemedik, sezdirmedi bu hayat
Soðuk görmeyen gözüm, görünmedi yerde mar.

Riya yüzlerden soðukça öðrendik, ayrýldýk
Sevgi dolu özümüze, ne zulümler yaþattýk.

Sayamadým, kaç sürgün, acýlarla büyürken
Yalnýz kalan nefesim, oldu bana arkadaþ
Dünde kalan iklimim bu gün neler anlatýr
Saymadým, sayamadým duygulardan mevsimi.

Bugünü, yarýný bulan; aþklarýna bulanan
Derman arasýn derdine, kutsal saysýn kendini
Aþka düþenlerin, yalnýzlýk olur kaderi
Yar’ in paylaþamaz seni, ayaz içirir sevgili.

Sevgi doðurur aþkýný, aþkdanda sevdasýný
Ummanýndan dalgalar günaydýnsýz günlere
Gönderir sarmaþýðýný, boyna atýlýr hep
Kemendinden, kemendinden boðum olur sevgili.

Fýrýn ateþi nefesin
Bazen meczup, bazen aþýk
Bazen volkana danýþýk
Hislerinle karýþýk
Yalnýzlýkdýr kalemin.
Sosyal Medyada Paylaşın: