Gidince gök kubbeyi sardý periþan halim, Kör bahtýna inatla küstün mü emmioðlu. Giden sensin unutma, sanadýr bu vebalim, Bahar da hazan olup estin mi emmioglu.
Topraktan vücut bulup tekrar toprak olmadan, Hak tecelli ne zaman süre bitip dolmadan, Neslimize bir daha sen gibisi gelmeden, Son sefere son bilet kestin mi emmioglu.
Sendeydi bu cömertlik sendeydi huy asalet, Üzdüysek istemeden hakkýný sen helal et. Unutmayýz bilesin bu sevgi ilelebet, Görüþmeyi temelli, kestin mi emmioglu.
Senden çok þey öðrendi, yeni nesil bu gençlik, Ýlgisizlik cahalettedir, cahildedir iðrençlik, Sen getirdin yöreme sen getirdin ilmi ilk, Sevgi barýþ resmini astýn mý emmioðlu.
Dileriz ki yürüye yolun hayýrlý sona, O mahþeri mizanda, kavuþasýn sen O’na, Aþýk Aslansofu’da gelir ulu divana, Hak erenler orada, dostun mu emmioglu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.