Ölüme Vuslat 2

Ölüm, býraktýrýr insaný mezarda ameliyle baþ baþa.
Herkes gittikten sonra vurur baþýný istemeden taþa.
Çok hayýflanýr anlayýnca ölenin kendisi olduðunu,
Nedametleri fayda vermez derinden ahlarý çýkar boþa!

Ölüm, er veya geç bindirir insaný ayaksýz tahtadan bir ata!
Mutlu etmez dünya nimetleri küstürür insaný hayata!
Hiç kimse övünmesin servetiyle þan ve þöhretiyle,
Belli olmaz muhtaç eder bir anda ekmeklerin en bayatýn7a!

Ölüm, ahrete inanmayanlar için en büyük tuzaktýr!
Nefis her zaman der “ben ölmem ölüm bana uzaktýr”
Ne zaman, nerede ve nasýl geleceði hiç belli olmaz!
Can taþýyan herkesin yanýnda vazgeçilmez bir azýktýr!

Ölüm, yeniden dirilmek ve yapýlanlarýn hesabýný vermektir!
Güller içinde diken, dikenler içinde Muhammedi gül dermektir!
“Ölümün baþýmýn gözümün üstünde yeri var” diyenler için,
En büyük muþtu sevgili kullarýn yoluna güller sermektir!

Ölüm, kimisine dayanýlmaz firak, kimisine de en kutlu visaldir!
Ýbret almak isteyen, herkesin er veya geç binmesi gereken saldýr!
Ölüm þerbetini içmeye hazýrlýklý olmayanlar için ise,
Tasavvur edilemeyecek kadar yürekleri parçalayan bir haldýr!

Ölüm, umulmadýk bir anda hazýrlýksýz iken çýkar karþýna!
Kimse engelleyemez karalar baðlanýr albenisine güvendiðin çarþýna!
Gel inat etme bir an önce in nefsin azgýn atýndan!
Aksi takdirde, aðýlarýn en aðýsý býrakýlýr kývamýnda piþmiþ aþýna!

Ölüm, öyle bir yolculuktur ki yoktur asla bir daha dönüþü!
Bir acayip olur ömür projektörlerinin aniden sönüþü!
Babayiðit isterim, ölüm meleði geldiðinde þakýyan dili peltekleþmesin,
Asýrlýk bir çýnar aðacý gibi dimdik olsun ölüme karþý duruþu!
21/Kasým/2008
Sosyal Medyada Paylaşın: