GÜL
Konuk geldi gitti annemin gülü,
Özlem pýnarýndan su içti gurbet…
Sayýlý gün bitti koyduk virgülü,
Gönül bahçesinden gül biçti sohbet…
Sordum daðý taþý aðacý dalý,
Çiçeði arýyý kovanda balý,
Tavuðu civcivi ahýrda malý,
Sýla sofrasýnda tatlý muhabbet…
Soruldu anýldý genci yaþlýsý,
Haylazý huysuzu aðýr baþlýsý,
Tarlanýn bostanýn taþsýz taþlýsý,
Mazi kazanýnda kaynýyor hasret…
Bir âlem yer olmuþ sýla duraðý,
Hasret yakýn eder bize ýraðý,
Gurbetin piriyim derdin çýraðý,
Gönül çilesine alýþýr elbet…
Cantekin der; kader yeldir savurur,
Gurbet ocaðýnda ciðer kavurur,
Ayrýlýk ateþi ok gibi vurur,
Alnýmýzda mühür bu acý nöbet…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.