His bulutu...

size, sizi anlatmayý maviye çalan kadifemsi his bulutlarýný
koynuma alýp fesleðen kokan bir þiirle o gülümseyemeyen,
gülücüklerinize satýr, satýr damlamayý ve kahkahalarýnýzda
sizi bulmayý ne çok isterdim, ah ne çok isterdim bilemezsiniz


tütün kokan katran bir rüzgarda kaybolurken yaþamak,
sizi sobeleyemem ki, size nasýl denir bilmem, diyemem ki
"oyun hiç baþlayamadan bitti, bitti maalesef çocuklar"


ben ki, titreyen çýplaklýðýn gölgesine sýðdýramýyorken sesimi
us’umun öfkeli gökyüzünden çaðýrýlýyor korkularým ve o vakit,
Ýþte tam da o vakit moraran duvarlarýmýn kýrýþmýþ alnýna
sürüp nefesimi ölümüne doðuyorum, doðuyorum da,
kim doðurdu, kim ekti ölümü yüreðime bilemiyorum
umutkanlýðým, unutkanlýða býraktý gül bozgunu kalelerini
bir ben kaldý, kýrmýzýsý kýrgýn çiçeklerin boynunda, bir de ben


topraðýma yeminli ant kuþlarý eþelemeseydi yaralarýmý
yemin olsun ki gecenin üzerime diz çöküþüne susacaktým,
susturacaktým tohumunda uyuyan, uyutulan heyecanýmý
ve gülümseyecektim ruhuma kim bilir belki, belki de
sulayacaktým oyunlarýmla, oyuncaklarýmla masallarý
bundandýr topraðý ruhumda özümseyiþim, hep bundan


ve sen çocuk ve siz çocuklar bilmiyorsun, bilmiyorsunuz
çýðýrtkan martýlarýn gagasýnda, semasýnda dönen dünyayý
dünya ki, gülüþlerimden gidiþime kundaðý ateþ, beþik hattý
kaderinizken diken, külden gül yeþermiyor, filizlenmiyor iþte


ah hissiyatýmýn üç günlük ömrü
bir üþümek tutmadan gözlerimi
hadi ört gayrý olmayýþýmýn üstünü,
çerçevele kayboluþumun resmini
yað topraðýmýn ölüm kokan sesine
yað ki, kirinden, zifirinden arýnsýn dünya...

~°~
~°~
~°~




Sosyal Medyada Paylaşın: