KÖŞKÜN EFENDİSİ GELDİ. KENDİMİ İNKAR EDİYORUM

Tek bir þeyi kaybettim hayatýmda
Ve onunla birlikte ne çok þeyi...

Bunun karþýlýðýnda tek bir þey kazandým tabii ki;
Kendimi!
Yani seni!
...

Hâkimler
Savcýlar
Sorular
Sorgucular dolaþýrken için için içimde;

Gah dere gibi akan dertlerle boðuldum
Gah þu sahte Dünya’nýn seyrine dalýp, kendimi unuttum...

Kaç kez uyudum, uyandým
Kaç kez tokatladým kendimi saymýyorum bile.

Þimdi üzerime giyindiðim þu sözde güçlü fakat acýmasýz kadýnla ne çok eziyet ettim o içimdeki masum çocuða.
Hakikatime!..

Sizlere yetiþeceðim diye ne çok ihmal ettim kendimi.

Unuttum sevgiyi, sevmeyi.
Unuttum en çok kendimi sevmem gerektiðini...

Unuttum zamanýn zamansýzlýðýný.
Unuttum anlar içine saklanan sevinçleri, özümde her daim var olan bilgeliði...

Geçmiþin kalýntýlarý, geleceðin yalancý kehanetleri ile ne çok vakit kaybettim.

Umuttum o an’ da elimde olanlarý...
Unuttum geleceði þimdide, an’ da inþa ettiðimi...

Acýnýn insaný olgunlaþtýrdýðýný sanarak ne çok eziyet ettim kendime.
Gözlerimin önünden geçenlerin zihnimin bana oynadýðý oyunlar olduðunu atlayarak
Ne çok ’gerçek’ sandým kendimi...

Nerde yalan nerde gerçekliðim, yitirdim hepsini...

Ýç sesimi
Sað duyumu yitirdim ben!!!

Ýç sesimi!
Sað duyumu kaybettim ben!!!

Ta ki o gidene kadar.
Ta ki o gelene kadar...

Yaþarken öldüðümü düþünürken, ölüyken yaþadýðýmý fark ettim ansýzýn!

Kendimi kendimi!
Kendimi fark ettim ben!

Ah yalan diyen yalan olsun!

Koskoca bir yalan, ’hiç’ olduðumu!
Kapýnýn önündeki köpekle uðraþýrken
Köþkün asýl efendisinin kim olduðunu kaçýrmýþým.

Þimdi kendimi inkar ediyorum ben!
Geçtim ’suretlerimizden’ ve sildim hepimizi...

Mübarek olsun!

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: