YAMYAMLAR

Düþündüðüm geliyor baþýma
Bilmeseydim iyi mi olurdu?
Kâbe’ye gittiðimde kestiler saçýmý makasla
Sordum nedendir diye
Adet dediler böyle
Düþündüm buldum orada kalacak DNA’lar
Karýþýp topraða savrulacak ot olacak belki
Belki bir böcek onu yiyecek
O böceði de baþka büyük böceðin rýzký olacak
Sonunda topraða gübre olup
Kim bilir belki o gübreden bir hurma aðacý büyüyecek

Doðduðumuzu biliyor muyuz?
Geçiþlerimizi de bilemeyiz,
Bizim DNA nereye Ruhlarýmýz oraya gidecek
Binlerce koyunun içinde, annesini bulan kuzu gibi
Ruhlar hep diri
Beden topraða gübre, yeni yaþam için
Ruh bilgi deposu, arþivi insanýn
Alemleri gezdikçe geliþecek
Belki kelebek olup, bir hafta yaþayacak

Her ne varsa alemde canlý
Taþ bile kuma dönüþüyor
Tüm yaratýlmýþlara saygýlý olmalý
Bu düþünceyle
Þu karþýki ulu çýnar,
Atamýn nüvesinden mi? Bilmem ki?
Dünya cennet deðil,
Yarýsý sabýr yarýsý þükür
Hatayý yapan alýr cezayý
Ýnsan hata yaparak öðrenir doðrularý
Ýnsan hatasýz olmaz, olursa melek olur

Bu dünyada yaptýklarýmýzla
Belki de biz seçiyoruz mekanlarýmýzý
Her ölüm yeni bir doðum deðil mi?
Hayvanlar masumlaþtý
Ýnsanlar oldu yamyam
Çocuklarý kadýnlarý öldürüyorlar
Vahþet sardý dünyayý
Bebekler doðmayýn lütfen
Koruyamýyoruz sizleri!


eminnur güler acar
Sosyal Medyada Paylaşın: