Tahtlar ve Günahlar
Sýnýrsýz hýrsla taçlananlar,
Altýn tahtlarýnda parýldar,
Fakat unutur ki toprak,
Sonsuz gücün mezarýný kazar...
Her madeni çalan eller,
Bir gün karanlýkla yýkanýr,
Kutsal kisvelerle örtülse de,
Gerçek daima su yüzüne çýkar.
Aziz ilan edilmek kolay,
Eðer yeterince yanký bulursan,
Çaldýðýn altýnla satýn aldýðýn kilise,
Günahýný gizler, ama kalbin kanda ýslanýr...
Paralar yaðar göklerden,
Ama o yaðmur asla ruhu temizlemez,
Ne kadar taþla örsen de duvarlarý,
Ýçinde yankýlanan suç seni terk etmez…
Gerçek bir aziz deðil,
Hýrsýzlar taht kurar gölgede,
Ama unutma ki, her alýnan nefestir,
Bir hesap günü yakýnda, bekleyen derin gecedir…
Çalýnan paralar kilise süslesin,
Bir taþta bin günah taþýsýn,
Fakat hiçbir katedralin sütunu,
Vicdanýn fýrtýnasýndan kaçamaz…
Tahtýna otur, zenginliðin içinde boðul,
Ama unutma, altýnda yatan gerçek serttir,
Bir gün o kilise çöker,
Ve geriye kalan sadece boþluk ve sessizliktir…
Koca saraylar yükselir,
Fakat adaletin elleri aðýrdýr,
Parayla satýn alýnmýþ her azizlik,
Bir gün sessiz bir çýðlýkta son bulur…
Bahadýr Hataylý/20.10.2024/14.55/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.