Son serçe kuşları

gergeflere dizili yoksulluklar
birkaç satýra sýðmaz ki
geceydi ve yalnýzdýlar
dertleri yýðýn yýðýn
lime lime ayaz
karanlýk ilmek ilmekti
gece çok aðýrdý
çare eriþtirmeye gittiler
ikiþer beþer, bir akþam vakti

hasretin avlusunda uyuyan ürkek serçe misali
muhtaçlarýn gölgeliðinden özlem iklimlerine vardýlar
þurada bir avuç imbat
burada bir tutam çýðlýk

uçurum kokan dalgýn ellerde
ikiye bölünürken bir somun
rüzgar giyimli çöllerin son devriyesi açlýktý
rehin akþamlarda
dil ile deþilen gönül yaralarýydý
son haykýrýþla
birlikte vardýlar son menzile

gökyüzünde son ýslak buluta gülümserken
vurulan son serçenin umutsuzluðunu bitirmek için
bir hilal aydýnlattý ilkin
gönüllerin içini
ve esrarlý dalgalar vurdukça
vurmadaydý baþlarýný taþlara
son sükun için

yapayalnýzdýlar
daðlara alacalar, sevdalara kül düþmekteydi
ýssýz sýcaklara muhtaçtý yetimler
göðüslerindeki en derin nefesler duyulmuyordu

acýdan bihaberdi
kendi kalabalýðýnda hep yalnýz yaþamaya mahkum olanlar
ayaz iliklerine deðmiþti
lambasýz yerlerde bilaller aðlaþýyordu
dolunay gecelerini infaz etmedeydi yoksulluk
günlerin çarmýhýndan kan damlýyordu gariplerin baþýna

aðýr ve sessiz akan ýrmaklarca çoðalýyordu
tam gençliklerinden vurulmuþtu ömürler
ayrýlýk cümleleri kuruyordu hep
iyiliðin ýssýz eteklerinden uçup gitmiþti
son serçe kuþlarý

çýðlýklarýný yumruklayanlarýn sesine
yusufçuklarýn kanadýndan melekler düþüyordu
her akþam yeni baþtan
kýsýk nefesinde pervaneler yanýyordu
ýsýsý alýnmýþ bir ateþti göz yaþý

redfer
Sosyal Medyada Paylaşın: