İzinin Sesi

Çekiyorum
Sessizliðini
Sürme diye
Kapaklarýma
Göz pýnarlarýmý
Ansýzýn üyarýnca

Beni, sana uðratan
Ne vardý ki
Onca raylarda, çizgilerinde
Budak kavuk aralarýnda
Kenar paylarýndan
Ýç dýþ açýlarýnda
Bükeylerinde

Onca
Diyorum
Kendi kendime
Hangi bað, ortay
Hangi optik, alan


Öyle
Boyutsuz
Öyle dar ve
Yokluk
Vakitsiz

Öylece hafi
Öylece izlerinin gölgesi
Sisi, isi, nefesi
Ýzlerinin sarkýtlarý, dikitleri
Tozlarý, tuzlarý
Dumanlarý, tepeleri

Bir boþluktan yankýlanýr gibi
Bir vadiden tüter gibi
Bir kývýlcýmdan tutuþur
Aralar gibi
Bir camdan çizilir
Bir taþtan aþýnýr
Bir kumdan
Süzülür…

Sonrasý sessiz
Dalgalar
Ruzgar
Sessiz baðrýmda umman

Sana uzanýyor gene
Yüreðimin askýsýndan
Yakasý, düðmeleri
Ceperleri, cekirdekleri
Sýnýrlarý limitsiz
Sana uzanýrcasýna
Gecenin alacasýnda
Þafak arifesi

Sana uzanýyor
Son duraða doðru, adýmlarda
Duvarlarý aþýndýrýþlarda
Eþiklerinde dalýþlarda
Çýrpýnan kýrýk kanatlarla
Okumalarým öylece

Çekerken
Ýz düþümlerini
Habersiz, artsýz
Bakýþlarýnýn haritasý
Sancýlý akýþlarýnda

Bir damladan
Koparýyorum
Beni, sana çeken manyetik
Zýt kutuplardan
Derin kimyandan yanýþlarda
Onca imkansýz
Her seferden
Eritirken çözünürlüðünü
Kalp çökelen atýþlardâ


Tutunamayýp oklarýndan
Kirpiklerimden
Çukurundan ve
Taþýp
Süzülürken tutup
Yakalýyorum
Avlanan yaþlarla
Beni, sana götüren
Yokluðunda

Çarparken
Atýþýnda
Yaðýþýndan
Sesinin sesi….



Sosyal Medyada Paylaşın: