bitkiler yeþillikleri topraða veriyor gözler gökyüzünü almýþ uzaklar bakýyor karþýdan yavaþça çekiliyor gün uzak evlerin çatýlarýndan
mavi bir bulut bekliyor sokaklar ömür üzgün bir yaprak daha düþtü takvimlerden bir bir bitiyor gün pencerede telaþlý perdeler zamanda yalnýzlýða dalmýþ saatler
yelken açmýþ gönül bilemezsin içinde neler var sabah seherinde yanar kadýn yüreði boyun bükecek yalnýz yanýn kalbe damlamasýn gözlerde aðladýðýn ah þu sabahlar umuda koþtursun kendini karþýlayan kapýlar
þimdi sonbahar sevdiðin kasýmpatý zamaný bahçelerin seninde gönlünde umutla açan son çiçeðin resimlerden kaçmayý deneme en güzel yerinde vakte verdiðim zaman sisler daðýlacak elbet elbet perdeler açýlacak geldi gün gülümseyen yüzü görünecek güneþin