þimdi eski bir nihavent þarkýyý yüksek sesle söyler dudaklar yanaklar üþür yapraklarýný döker kavaklar ya martýlar onlar durur mu yerli yerine ? onlar da kanatlarýný açýp uçuþur
bazý anlar vardýr ki çýðlýk atmak geçse de içinden mýrýldanarak söylersin yürek yangýnlarýný bazý anlar ise gülümsemeyi özlesen de yalnýzlýðýna mekik çekersin
biz ne zaman geceyle kucaklaþsak gündüzün hüznü çöker içimize mavala kuyruk sallar ufuk çizgileri sokaðýn düpedüz delileri bile halimize sayý kurar aðlar kesik yiyen biz eksik yapan siz sahi onlarýn niye karný aðrýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.