Sevgilim

Yeni dünyalarýn doðuþu,
Belki en batýsýndan baþlar kýtalarýn.
Göveren mutluluklar ak deðil,
Sen korktun mu bilmem yokuþundan,
Bir de henüz avucuma doðmayan sabahýn,
Ýçinden koparýlýverilmesinden?

Suç hep mihman mýdýr,
Aþikâre istekli?
Sen ki sevgilim, meyillisin,
Kendimden bilirim.
Elimin serçe parmaðýndan,
Kalbimin þah damarýna.
Hangi suça iþtirak edersen neferinim.
Hangimizin caný daha çok yanar?
Hangimiz daha çok ölümlü?
Ben ölmeden yaþamayý,
Annemin bilek damarlarýný,
Babamýn býyýk makasýyla kestiði
Kundaðýma baðladýðý gün öðrendim...
Jilet, suçlularýn intiharýydý
Ýlaç, çaresizlerin
Her beyazýma düþen kan kadar hakký.
Bu hikâyenin neresinden uzaklara dalsam
Bir önceki satýrda,
Çocukluðumda býrakýlan
Boz bulanýk sevinçlerim gelir aklýma,

Sevgilim!
Masal diyarýnda gerçek bir kahramaný andýrýyor omuzlarýn.
Sanki yitiklerin toplanmýþ kaftanýnýn eteklerine,
Bir bakýþýnýn yettiði yerde sanki aþikâr olacaðým.
Sevgilim!
Buralarda aþký, atlarýmýzýn ayaðýna sararýz,
Onlarý vurmadan önce iyi gelir vicdanlarýmýza.
Sevmeyi bilmediðimizden deðil,
Gün batýmýnda ve gün doðumunda gözlerimizi
kapattýðýmýzdan güneþe.

Þimdi sevgilim,
Seversen esaretimi özgürlüðe deðdiði yerden,
Bütün gökyüzüm senin.
Zamansýz ve mekânsýz,
Hür asudenim,
Sevgilim…
Sosyal Medyada Paylaşın: