Önce sevgi nedir diye düþündüm. Sonra aman Allah’ým aklýmýn alamayacaðý kadar güzellikler geçti düþüncelerimden!.. Ve içimizdeki yaþam kaynaðýmýz olduðuna karar verdim. Sonu gelmeyen bir kaynak suyuydu.
Sevgi her yaþadýðýmýz alanda vardý. Soluduðumuz havada, baktýðýmýz gökyüzünde gece de yýldýzlardaydý.
Sevgi yeni doðmuþ bebeðimizi kucaðýmýza almak onu sabýrla büyütmekti. Yanaðýna kondurduðumuz öpücüktü. Annemizi aradýðýmýzda onun sesindeki sevinçti. Arkadaþýmýza verdiðimiz selamda, komþumuzun “günaydýn” deyiþindeydi.
Sevgi dinlediðimiz müziðin bizlere verdiði hazla, bu eseri ortaya çýkaranlara ettiðimiz teþekkürdü. Çekilen halaylarda, birbirimize baðlanan kollarýndaydý!
Ýki sevgilinin birbirlerine bakýþlarýndaydý. Birleþen ellerinde konuþmadan anlaþan dillerindeydi. Beraber yürüdükleri yolda verilen bir demet güldeydi!...
Uzaklardan çekilen özlemlerin içindeydi… Taþýn bire dayanamayýp çatlayacaðý sabýrlarda gizliydi!..
Ayrýlan kalplerdeki unutulmaz hançerlerde saklýydý. Bir daha yaþanmayacak yýllarda ama yaþanacak yýllarýnda umutlarýndaydý!..
Esen rüzgârýn sesi, yaðan yaðmurun ýslaklýðýydý. Yapraðýn üzerinde kalan çiy tanesiydi!
Bir kuþun uçuþunun sesinin verdiði huzurdu!..
Eski bir fotoðrafa bakarken ya da eski bir eþyamýzý okþarken, yanaðýmýza inen o iki damlayý usulca silmekti!
Öylesine kutsal bir duyguydu ki sevgi, ruhumuza üflenen en yüce deðerimizdi. O olmazsa insanda olmazdý, yaþam da olmazdý. Her þeyin sonu gelirdi. Çünkü ne yaptýysa insanoðlu sevgi ile yaptý.
Ne olur bu yüce duyguyu uzaklarda aramayýn, bakýn iþte burada yazdýðým kalemin ucunda… þu anda okuduðunuz gözbebeklerinizin içinde… onu her an hissedebiliriz.
Hadi… her bakýþýmýzýn içine sevgiyi katmayý unutmayalým!
hep sevmek ve sevilmek dileklerimle... Sosyal Medyada Paylaşın:
hazal seda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.