...sen yoksun, gece daha karanlýk, yýldýzlar uzak, sessizlik derin bir sýzý gibi içimde. Her nefes bir eksiklik, her adýmda seni arýyorum, Yokluðun, rüzgarýn taþýdýðý hüzün dolu bir þarký sanki.
Sabahlar soðuk þimdi, güneþ doðsa bile ýsýtmaz beni, Seninle renklenen o dünyam solgun bir resme döndü. Zaman aðýr aksak ilerliyor, her saat bir yara açýyor, Sen yoksun, ve bu yoklukta kayboluyorum.
Belki bir gün döner sevda, belki yollar kavuþur, Ama sen yoksun ya, her þey yarým, her þey yaralý. Gözlerim boþlukta asýlý, rüzgar fýsýldar ismini her an, Kalbim hala seninle dolu, ama sessizlik çýðlýk olur dudaklarýmda.
Ne bahar geliyor bu kýþa, Ne güneþ doðuyor bakýþa. Umutlar solmuþ içimde, Hasret çökmüþ geceme, sabahýma. Sen yoksun diye, zaman durmuþ, Bir sýr olmuþ, içime vurmuþ. Sen yoksun, dünya dönmüyor, Yokluðunla gönlüm sönmüyor..
HÜZÜN DENÝZÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.