Damlarýmýz yan yana Çýkta bakýver bana Þekerden mi yoðurdu Seni doðuran ana
Süyüðe dayar süllüm El eder benim güllüm Eðer baha varmazsan Bu damdan atlar öllüm
Dýþ kapýnýn kilidi Üstünü gül bürüdü Sen orada ben burda Ýnan ömrüm çürüdü
Yârim bana nar yolla Mendiline sar yolla Hasretinden yanýyým Söndürmeye kar yolla
Havuþuzda kuzu var Yüreðimde sýzý var Anasý cadý emme Kaymak kimi kýzý var
Çobanbey bucaðýnda Süt kaynar ocaðýnda Allah’ým canýmý al Güllünün kucaðýnda
Adil Þan söze geldim Ataþa köze geldim Kör olasýca köyde Vallahi göze geldim
𝐀𝐋𝐀𝐂𝐀: Kuþ Türü 𝐁𝐀𝐋𝐀𝐂𝐀: Küçük, Ufak 𝐒𝐀𝐋𝐀𝐂𝐀: Sedye 𝐀𝐒̧𝐈𝐍𝐀: Aþina, Bildik Tanýnan 𝐘𝐀𝐆̆𝐋𝐈𝐊: Yazma 𝐒𝐔̈𝐘𝐔̈𝐊: Kerpiç Dam Saçaðý 𝐒𝐔̈𝐋𝐋𝐔̈𝐌: Tahta Merdiven 𝐇𝐀𝐕𝐔𝐒̧: Avlu, Bahçe
18 Ekim 2024 Cuma/GAZÝANTEP T.C. Kültür Bakanlýðý Halk Þairi: Adil Þan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Şan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.