BİR KADIN

Dýþý ne kadar gürültülü olsa da, bazen içinde susar insan!

...
Ama bilin ki bir çocuk ruhu daha katledilmiþtir bu hayatta.
Dýþýndaki kadýný korumaya çalýþmaktan, içindeki çocuðu öldüren, içindeki çocuðu yaþatmaya çalýþýrken dýþýndaki kimliðini kaybeden, aþaðýlanan, deðersizleþtirilen, her fýrsatta sömürülmeye çalýþýlan, ötekileþtirilen ve neredeyse insan sýfatýndan düþürülecek nice kadýndan herhangi birisiyim ben de...

Oysa ki, hayattaki varlýklarýnýzý borçlu olduðunuz, olmasa devamýnýz mümkün olmayan, varlýðý en az toprak kadar deðerli, bereketli kadýnlarýnýza, size bir mýsýr, buðday, nohut veren araziler kadar ehemmiyet vermediniz.

Gözden kaçýrdýnýz ki, saðlýklý hasatlar için, verimli topraklar gereklidir.

Ýþte burada da insana verdiðiniz deðer, kendinize duyduðunuz saygý giriyor devreye.

Ne acý!..

Çocuklarýnýz, geleceðiniz çocuklarýnýzýn esas sahibi olan kadýnlarýnýz, ’doðuran, bakan, büyüten/besleyen’ bir çocuðu hem psikolojik hem sosyal olarak hayata hazýrlayan kadýnlarýnýz,

Bir verip bin aldýðýnýz kadýnlarýnýzý öyle hoyrat öyle acýmasýz kullandýðýnýz ki, kimi kendini bir paçavraya, kimi kendini baþka bir insanýn insafýna, kimi de bile isteye bu hayattan vazgeçiþlere mahkum etti(niz) kendini...

Kimi ise, direnmeye, kendini küllerinden yeniden yaratmaya, sonu riskli bir doðum olsa da, kendini yeniden doðurmaya...

Ýþte bu yüzdendir ki;
Bazý eþiklerden destursuz geçilmez.
Bazý kapýlar her zile basana açýlmaz.
Her evde önünüze sofra serilmez
Her sofradan karnýnýz doyarak kalkmazsýnýz.

Kadýnlarýnýz artýk uyandý!

Deðerini, varlýðýnýn ne kadar yüce, anlamalý olduðunu
Emeðinin deðerini,
Ve emeðini kime vereceðini biliyor, seçiyor.

Sizin bizlere kader diye, ahlak diye sunduðunuz, dayattýðýnýz bencil duygularýnýzla baþ edecek kadar bilinçli, bilgili ve güçlü artýk...

Ayaklarý yere basýyor ve bastýðý her yerden ses çýkartýyor artýk kadýnlarýnýz!
(Mustafa Kemal Atatürk ve onun gibi daha nicelerine minnet ve rahmetle)

Her ne kadar bir çoðumuz, bir çok þey gibi coðrafik konumunuz yarattýðý engellere, gecikmelere takýlsa da, eminim ki en kýsa zamanda ’bilgi’ onlara da bir þekilde ulaþacak.
Onlar da bir gün aydýnlýða refaha eriþecek.
Bunu biliyorum!

...
Oysa her þey ne kadar farklý olabilirdi:

Yari olmayan insanýn
Teli olmayan sazýn.
Sözü olmayan sesin.

Gündüzü olmayan gecenin ne anlamý, ne zevki olabilir ki bu hayatta.
Bi düþünün hele !!!

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: