HAYASIZ HAYAT

Sen; kendi zamanýnda bile
kaybolmuþ, hüzünlü bir aþk þarkýsý

hep kendini arayan
zor yolculuklarýn, düþler kýrýðý...

kaþlarýnýn kýrýlmýþ þafkýna vuran ay ýþýðý...
ve dudaklarýnýn büklümünde oynayan gümüþ sýrtý balýklar bile
hissettiremeyen yaþadýðýný..

baþý bir kez okþanmamýþ
ve yüzüne vurulan tokatlardan sonra
uyandýrýlan hayata
öpüþlerden önce...

-ben þimdi sana binlerce þiir yazarým da-

yazmak yürek ister
korkarým, bulamamaktan
yüklerini kaldýracak kelimeleri...

oysa sen ne güzel sýrtlanýrsýn
o küçücük omuzlarýnda tüm yükünü
hayasýz hayatýn...

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: