Her Ayrılık Bir İntihardır
Her ayrýlýk bir intihardýr sevda ikliminde
Mavzeri ölümdür yalnýzlýðýn.
Kurþun kadar iþler adama
Kara efsun gözleri.
Dondurucu ayazlarý vardýr
Vadileri geçilmez surlarla örülüdür
Yaðmur kanar yar,
Bakýþlarýnýn ýslaklýðýnda
Kuþlar bihaberdir göðün yeþilinden
Gidiþin üzere muhtýra verdim kendime
Ulusal yas ilan ettim talihsiz gönlüme.
Aþkýn mýknatýsýdýr çile
Acýya, ölümsüzlüðe çaðýrýr
Gözleri siyah efkâr yar
Saçlarýna güneþ doðar
Yudumlanan hasret demli çay renginde
Seher vaktinin soðuk dumaný eþliðinde
Sonsuz sevgilere gebe bir yürekle
Beklenen sevgilidir
Gülüþüyle destan yar
Geliþiyle suskun yanardað patlar.
Tarifi anlatýlmaz iþkencedir hayat!
Bilenler bilir,
Duvarlarýn mermerimsi donukluðunu
Ýçime oturan soðukluðunu
Çaresiz labirentlerin çýkýþý olmayan
Yollarýnda
Pinekleyen ömrüm
Yaðmur bakýþýyla solan gülüm
Hangi yalnýzlýktan hediye
Bilinmez meçhullerin ayaküstü yorgunluðu
Dudaðýnda asýlý kalan sessizliðin
Yaþam ünitelerine baðlý kalan haykýrýþlar
Hiçbir zaman duyulmayacaklar.
Çiçeðin hüznü açmaya delalettir
Asýl tutsaklýk beyine kazýnan esarettir.
Mersin - 06.11.2006
Hüseyin Özbay |
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.