Gönlümdeki deprem!

Gönlüm de büyük bir deprem yaþýyorum!
Kalp atýþlarýmý abartýsýz, deprem faylarý gibi...
Ah, içim ne depremler oldu bir bilsen!
Þimdi kime baksam’
Gözlerim de, senin yüzün, canlanýr!
Beynim de senin sözlerin, yankýlanýr!
Dilim de senin adýn doianýr!
Öyie ki, herkese senin adýnla sesleniyorum!
Her ne kadar da cesaret edip bir sana seslenemesem de…
Belki kabir de, seninle tekrar kavuþurum düþüncesi ile...
Yaþamaktan bile vaz geçtim!
Uðrunda ölmeye and seçtim!
Ben kendime beyaz kefen biçtim!
Ölüm þerbeti içtim!
Ýþte, sen þimdi bunlarý bilsen ne...
Bilmesen ne...
Neyi deðiþtirir ki mazide?
Bugün kopan son yaprakla...
Yeni bir takvim asýldý duvara....
Bu, sensiz geçirdiðim yýllarý...
Kim bilir?...
Kimin umrun da?
Yýlar geçse de…
Þimdi sana seni sevdiðimi söylemediðim!
Bu sensiz yýllara nispet yaparcasýna...
Senden vazgeçemediði mi...
Bu yeni gelen seneyle seni yine unutamayacaðýmý...
Içimde eskitemediðimi haykýrýyorum!
Ama þunu bil ki...
Her þeye raðmen seni sensiz yaþamak da güzeldi…
Ama hergün beni üzerdi...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: