Allah kahretsin, yine de seni seviyorum! Dinçer Dayı
Allah kahretsin, yine de seni seviyorum!
Sana kýrgýným! Sana kýzgýným! Ama, Allah kahretsin! Yine de seviyorum seni... Aslýn da sana hem ‘kal’ diyorum hem de ‘git’ Hem ‘benle ol’ istiyorum! Hem de ‘olma’! ‘Git’ derken haykýrarak! Ama, sessizce içimden ’ kal’ diyorum! Gerçekten bu kadar aþkýmýn esiri olduðunu bilmiyordum! Ya da benim bu kadar çaresiz olduðumu… Ýstiyordum ki, bu serzeniþimi sen "duy!" Ama, baþkalarý "duymasýn!"! Bu benim önüne geçemediðim! Kalbime söz geçiremediðim! Ýçim de bir medcezir hala… Zaman geçtikçe ne varlýðýný unuta bildim! Ne de yokluðunu inkâr edebildiðim! Sevgime esir olduðum! Yýllar sonra içim de... Bir sýr gibi sakladýðým acý bir hatýrasýn! Ýçimde ki, özlemle... Hatýrýma geldikçe kendin! Ýçimi acýtan bu özlem! Bu büyük hasret! Kuytu köþeler de! Göz pýnarlarým selle döndü! arkadaþ! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.