Sevdiðimi biliyor, Acý çektiðimi görüyor, Çaresizliðim onun sureti olmuþ Yedi yirmidört Aralýksýz ve soluksuz, Hayali Geçip karþýma Halime gülüyor! Tekmil erdemler Kiþiliðimde anlam bulup, Dile gelse de Anlatamýyor demek ki, Ona olan sevgimin Asla bir saplantý Bir hastalýk hali olmadýðýný! Yeni bir çare, Yeni bir lisan gerek bana Dostlar! Kainatta konuþulan Ve unutulup yok olmuþ, Esamesi bile kalmamýþ olan Cümle dillerin toplamý, Kuralý Grameri Ýmlasý, Noktasý virgülü Sadece senin isminle anlam bulan, Ünlemi; Eþittir, Ýki nokta üst üste Yani benzer Bana gülümseyen gözlerine, Bilimi ise Gamzelerindeki çukur Sesinle anýlan Kahkahanla çýnlayan! Sükût’un evrilsin Ýki heceli bir teslimiyete (. ..) E vet, Evet evet Adýn gibi biliyorsun; Dün seviyordum seni Bu gün de çok seviyorum Sabýrlý bir selametle! Sana söz, Yaþarsam Yarýn da seveceðim seni Yepyeni bir luðat le, Sadakat le Ve Lisan’ý meþekatle..
16/17:EKÝM:2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.