RUHUM GÖÇEBE

Ýþte, burdayým

Tam da olduðum yerde!

Ne yer ayaðýmýn altýndan kayýyor artýk
Ne de aklým beþ karýþ ilerde..

Tam buradayým!
Sýkýca basýyor ayaklarým topraða

Bir de yýllarýn yorgunluðu var üzerimde
Siz yorgunluk diyorsunuz ’ben tecrübe’

Daha bir anlam katýyor sanki yüzme
Kýrgýnlýklarým

Önce nefret edip
Sonra affediþlerim

Kayboluþlarým
Kendimi buluþlarým

Kimileri kýrýþýklýk dese de
Ben yaþamak diyorum buna iþte...

Ýçim aðýr
Ýçim kurþun gibi aðýr bir de.

Bu aðýrlýk daha da sýký bastýrýyor ayaklarýmý sanki yere

Yüz yýllardýr ayný yerde kök salan bir çýnar gibi
Daha da baðlanýyorum bulunduðum her yere

Sevginin istemekten baþka bir þey olduðunu
Deðerin, kulaðýma fýsýldanan sözlerden ziyade
Yaþamak, yaþatmak olduðunu daha çok ezber ettiriyorum kendime

Ama sanmayýn ki
Ben yine de bir aðacým
Her þeye raðmen insaným
Ýnsanlýðýmla insaným.

Ayaklarým yere ne kadar güçlü basarsa basýn
Ruhum/ kalbim hala bir kýrlangýç gibi göçebe...

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: