Allah kahretsin herþeyi Yaðmur yaðýyor Prag meydanýna Ruhunla dans ediyorum Gözyaþlarým belli olmuyor þükür Nazým hikmetin þiir yazdýðý Kahvedeyim Slavia Ben varým Sen varsýn Nazým var Kafka var Utanýyorlar kendilerinden Onlar daldan dala aþýk olmuþ Ben ise ayný hüzünlü þarkýda Mapus Dans ediyorum Aðlýyorum Vltada nehri saygý duruþunda Akmýyor Bize bakýyor herkes gibi Allah kahretsin diyorum sonra Herþeyi Yaðmur saklýyor Karýþýp yanaklardan akana Kaçsan ne olur Kalbin aklýn yanýnda ise Nazým üzülme diyor Kafka kendi derdinde Milena’sýnda O Ben senle Yaðmurda dans edip Uzak diyarlarda Üniversite yolunda Yürüdüðümüz geliyor Aklýma Yaðmura katký sunuyorum damlalarca Baþýmý eðiyorum masaya Ayaklarým biçare Ýlk oturuþumuz geliyor aklýna bu sefer Ayaklar Aðlýyorum Kahretsin bitsin diyorum Nazým yapma istesen de Olmaz diyor Olmuyor Ah Milena düþünsene yan yana yürüyoruz Hatýrlatýyor Kafka Ýnsansýz sokaklarda ele ele Yan yana yürüyorduk Kahretsin Ölüyorum nefessiz Kaç adým attým kim bilir Her adýmda adýnla Müsaade istiyor Nazým gurbete Kafka odasýna Ben sensizlikteki Sana Kahretsin Bitsin artýk nefes Gelsin son Yaðmurda hem de Sonbahar da Güz gülleri gibi Tükensin Aþýklar þehrinden kaçýp Aþklar þehrine Ne deðiþir ki Kalbinde çakýlý ise Aklýnda kazýlý Saçý tepesinde bukle Birini görse Aðlayan Kahretsin Bitsin Bitsin artýk nefes Dayanýlmýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nino Quin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.