Kölen Olurum

KÖLEN OLURUM
Karþýna geçip, benimsin desem
Senin uðruna, her þeyi versem
Çaðýrdýðýn an, yanýna gelsem
O zaman, kulun kölen olurum

Alaný yok ki, derdimi satsam
Her gece gelip, kapýnda yatsam
Ben bu dertleri, kenara atsam
Sev beni, kulun kölen olurum

Beni sevdiðini, desen bana
Ýnan ömrümü, verirdim sana
Hazaný yaþattýn, deme bana
O zaman, kulun kölen olurum

Rastladým, yýllar geçtikten sonra
Niye sevemem, diyorsun bana
Deme hiç, aþka veremem ara
Gel bana, kulun kölen olurum

Sen bana öyle, sevemem derken
Aþkýmdan kaçma, daha çok erken
Selam vermeden, çekip giderken
Dön bana, kulun kölen olurum

Biliyorum, beni seviyorsun
Neden böyle, inat ediyorsun
Burnunun düzüne, gidiyorsun
Dön bana, kulun kölen olurum

Bilirim sen bana, þaka yaptýn
Görünce, gönlüme ýþýk saçtýn
Kalbime derin, yaralar açtýn
Gel bana, kulun kölen olurum

Ben senin, sevdiðini bilirim
Bil ki sana, bu caný veririm
Aþkýnla, gece gündüz eririm
Gel bana, kulun kölen olurum

Midayet’ im, sen neler yazarsýn
Gün gelir, bu canýndan bezersin
Kendi mezarýn, kendin kazarsýn
Üzme beni sen, kölen olurum
(1023) Eylül 2015
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: