TAMAŞACI SİNEKLER

Tabbi ki ben kazanacaðým ey sersem,

Eyy þeytanýn sofrasýnda insanlýk yiyenler!

Ben kazananacaðým elbet
Kaostan beslenip
Yýlgýlýk sofralarýnda, umut yiyenler...

Paranýn ve gücün sanal ekseninde
kimliðini unutup,
Dünyanýn hepi topu bir avuç sevgi olduðunu,
inkar edenler...

Sormaz mý sandýnýz
Bedeli ödenmemiþ her bir varlýðý
Özene bezene yarattýðý her bir canlýya tercih edenler

Henüz ellerinizde kaný soðumamýþ
Diþlerinizin arasýnda gýcýrdayan hayatlarýn hesabýný!

Sormaz mý sandýnýz be ey ahmak
o sonsuz Kudret
"Bir avuç hergeleye",
Huzurun huzurunu bozup
Aklýn aklýný kaçýranlar...

Tabbi ki biz kazanacaðýz be ey gafil
Dört bir yana aþk tohumlarý saçýp
Sevginin ekmeðini yiyenler!

Elbette ’O’ kazanacak bir gün!
Açlýk sofralarýnda
Ruh sömürenler...

Hiçlik sofralarýnda riya olmazmýþ derler
Onlarda var vardýr, yok yoktur
Yalan söyleyemezlerler

Hem deðildir fakirlik cepte bir avuç mangýr
Tek sikke etmeyen ruhlarýnýz ise
Mangýrdan daha da yoksuldur...

Aþk þarabý içilir de her dem o sofralarda
Geçilir bir rüyadan ama
Çarpmaz meyi asla
Damýtýlmýþ günahlarýnýz gibi
Yoksunluk girdaplarýnda kendinden geçip
Kendini Yusufcuk sanan tamaþacý sinekler gibi
Þaþaasý da yoktur.

Unutmayýn sakýn þunu da;
Tekrar etmeye lüzüm yoktur
Tarih yazmýþtýr bin defa
’Düzeni bozanýn
Düzen’i de çok olur...’

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: