SEN NE HALDESİN ?

desem ki;
benim de bir zamanlar ümidim vardý.
istiridyeden zorla oyulmuþ inciler gibi,
sen gibi kokardý desem!
inanýr mýydýn?

ne iþe yarar,
her þeyi kaçýrmýþlýðýmýzdan bahsetsek þimdi
þimdinin tozlu raflarý,
ve geçmiþin altýn çaðýnda,
tüm zamanlarýma nüfuz eden sen,
hiç bir yolun sonunda yoktun…

ne diyelim,
göðsünde huzur da nasip deðilmiþ bana.

nasip deðilmiþ hiç bir düþümüz.
için için yanan seviþmelerimiz,
ne acý!
nasipte yokmuþ hiç biri.
sevdiðim her þey gibi, bizden gitti.

dudaklarýmýn kývrýmýnda senden kalan o iz,
acýtsýn diye canýmý, hiç gitmediler.
neye yarar þimdi resimlerdeki öpüþlerim.
hepsi zamanýn çatý katýnda çürüyüp gittiler...

desem ki;
benim de bir zamanlar ümidim vardý.
ümitler þimdi yerini hüzünlere býraktý

ah hüzün !
benim aþüfte kadýným.
nasýl büyürsün koynumda.
vakitli vakitsiz nasýl da okuyorsun canýma…

kýzgýn güneþ,
deli rüzgar!
üzerinde seviþmek nasip olmamýþ döþeklerin çürütmüþ þiltesini.
gözyaþlarýmdýr baðrýna düþen topraðýn,
yaðmur sanman ondandýr.
ha çatladý, ha çatlayacak acýnýn tohumlarý.
ben yeterince aðladým ikimizin yerine,
sen sil gözyaþlarýný…

biliyor musun sevgilim?
benim hiç ümidim kalmadý!
bir türlü vakit gelmedi.
mevsim dönmedi.
hem bak!
güvercinler de terk ediyor þehri.
çok üþüyorum ben.
acep sen ne haldesin?

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: