Rüzgâr Gibi Geçme Zaman

Ey anlar, sakince durun,
En güzel âný yaþarken sizde kaçmayýn,
Koþan bir rüzgâr gibi savrulup gitmeyin,
Bildiðim en sýcak, en dokunaklý anýlarý silmeyin;

Bir solukta geçen saatler,
Nereye bu acele, bu telaþ?
Býrakýn biraz daha kalalým bu anýn kucaðýnda,
Sanki sonsuzmuþ gibi süren bir baharýn ortasýnda;

Göz açýp kapayýnca yok oluyor güzellik,
Daha doyamadan, hissetmeden kayboluyor,
Zaman, dört nala koþan atlardan bile hýzlý,
Bir nefeslik duruþa bile izin vermiyor;

Oysa ne çok þey var tadýna varmak istediðimiz,
Dingin bir akþamüstü, usulca batan bir güneþ,
Bir dost sohbeti, bir kahkaha, bir sarýlýþ,
Ama siz, saatler, hep uzaklaþýyorsunuz ellerimizden;

Biraz yavaþlayýn, en azýndan bir nefes verin,
Bir an daha kalalým o sýcaklýkta,
Ne kadar güzel olduðunu fark etmeden geçen anlar,
Sanki elimizden kayýp giden bir rüya gibi;

Daha yaþanýlasý o kadar çok þey var ki,
Bir anýn içine sýðan bin mutluluk,
Ama siz, zamanýn kanatlarý, hep ileri uçuyorsunuz,
Bir iz býrakmadan, geçmiþin sislerine karýþýyorsunuz;

Biraz daha kal aramýzda , ey zaman!
Doyduk aslýnda hayatýn tadýna,
Bir nefes, bir soluk daha alalým,
Belki bu zulmü de silersin giderken, ama þimdi deðil, biraz daha kal burada;

Bahadýr Hataylý/15.10.2024/13.20/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: