Bu Nasıl Şiir Böyle ?

Ýmtihan ediyorsun çalýþmadýðým yerden.
Doðaçlama yapmaktan baþka çarem yok benim.
Kabul et, cevaplarým, alýþmadýðýn yerden.
Masallarla büyüdüm, naza karným tok benim.

Farzet ki geçemedim, kaldým senin dersinden.
Olaya farklý gözle, bak bakalým tersinden.
Yükseklerden konuþma, bana öyle kürsünden.
Her þeye boþ vermiþim, seçeneðim çok benim.

Toprak gibiyim diye ,ezmen mi gerekiyor ?
Üzerimde kibirle, gezmen mi gerekiyor ?
Lafýmý boðazýma, dizmen mi gerekiyor ?
Sen gerginsen yay gibi, sözlerim de ok benim.

Kader önüne koymuþ, altýn niþan tepsini.
Önce ne yaþadýysan, unut gitsin hepsini.
Versin nikah memuru, ömür boyu hapsimi.
Sana karþý daima, boynum, baþým dik benim.

Hislerim þiir oldu, dizelere döküldü.
Yamalý yüreðimin, dikiþleri söküldü.
Bittiðinde okudum, býraz caným sýkýldý.
Fakat göðüsleyerek, yazacak da tek benim.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)


Sosyal Medyada Paylaşın: