Aramızda Dağlar Yollar Yıllar Var İken...

Bize bir gökyüzü veriyorlar.
Sonra düþler gördürüyorlar.
Yaseminler arasýnda yürütüp
Ýnci kelamdan bir taç takýyorlar.
Çiseleyen yaðmurlarý fýrtýnalara çeviriyorlar.
Öðretiyorlar önce ece sonra gebe
Sonra kuru bir yaprak olup uçup gitmeyi.
Surlarýnda gezinip kalelerin,
Dýþarýda kalmayý öðretiyorlar.
Bir fidan iken,
Udumbaraya dönüp solmayý öðretiyorlar bir kitabýn içinde.
Debisi en yüksek yerinde nehirlerin balýk olmayý öðretiyorlar.
Acýmasýzlýðýn kollarýnda susuz,
Peteðin içinde bal olmayý öðretiyorlar.
Yedi renge bulanýp maviye dönüþmeyi öðretiyorlar.
Bize bir gökyüzü veriyorlar.
Sonra oradan düþmeyi öðretiyorlar.
Kanatlarýmýz tam deðdiði yerden tutuþuveriyor sevdaya,
Bize unutulmayý öðretiyorlar.
Sosyal Medyada Paylaşın: