RUHLAR ÜLKESİ
Kýrlar, ormanlar, daðlar, atalarýmýn ruhu.
Beni çaðýrýyorlar, yanlarina durmadan.
Sürüklüyor peþinden, tepelerde bir ahu.
Gezdiriyor gün boyu, incitmeden, yormadan.
Sofra sererler bana, nereye adým atsam.
Þaþýrýrým ilk önce, hangi lezzeti tatsam.
Tarihte gezinirim, koynunda biraz yatsam.
Býkmadan anlatýrlar, ben hiç soru sormadan.
O mis gibi havasý, ruhlarýn nefesidir.
Rüzgârýn fýsýltýsý, sanki dua sesidir.
Benim için bu durum, gerçeðin ötesidir.
Rahat etmem zirveye, otaðýmý kurmadan.
Aradýðým her neyse, mutlaka bulmalýyým.
Hayat bulmacasýný, çözmeli bilmeliyim.
Sessizce ve huzurla, daðlarda ölmeliyim,
Can azad olmak için, kafesini kýrmadan.
(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.