düş ısırığı

en iyi yanlýþ
ve en kötü doðru ile
araftayým...
bir mum yaktým
Kül tablasý anýlarýma
gözler baykuþ, geceler d/ilsiz.

birbirine dokunan iki sessizlik
serildi cehennem çayýrlarýna
bir yaðmur duasýnýn koynunda
çayýr çayýr yanan gecelerce

--arzular
kýzýl ferman harmanýnda
düven taþlarý düþ ýsýrýðý--

kendime çok,
sevgiliye az
geldiðim bir zamandayým
hüzünler yama
gözyaþýmýn gamzelere yetmediði anda
eðiliyor kýyama.

--bu þehir artýk karanlýk
hayret çakýmlarýnda aydýnlanýyor--

düþ ýsýrýðýmda ise
yanýk aðýzlý kadýnlar
göðüsleri portakal çiçeði
usumun kýyýsýnda
baðdaþ kurmuþlar
elleri buz kurusu
gözleri yusuf kuyusu
nü düþler yontuyorlar

ben
bu gün de Sen de kaldým
en iyi yanlýþ
ve
en kötü doðru ile

topluyorum kendimi
daðýttýðýn yerden
dalýyorum bir karanlýðýn içine
medet umuyorum
yere düþmeyi bekleyen gölgemden



//kefen giydirilmemiþ umudun külleri savrulmuyor
kendimde, kendinden hiç kalmasa bile.//



fld.
Sosyal Medyada Paylaşın: