AY YÜZLÜM

Sessizlik çöktü yine buralara bilir misin
Göçmen kuþlarýn sesi de kesildi
Bahçemdeki iðde aðacýna konan kelebekler ömrünü tüketti
Hazan yapraklarý sardý etrafýmý
Ýniltiler içinde boðulmaktayým
Bir ben kaldým yalnýzlýðýmla buralarda
Ay güzlüm...

Ýçtiðim çayýn tadý kalmadý
Lezzet alamýyorum hiç bir þeyden
Sen olsaydýn yanýmda mavi güller açardý yüzümde
On üç ekim pazarý göz yaþlarýma mahkum
Uzaklara, çok uzaklara bakarken düþler içinde kývranýrým
Nasýl bir kaderse bu anlayamadým
Masmavi gökyüzü altýnda kapkara bir gün yaþýyorum
Öyle derin bir sessizlik çöktü ki içime
Karþý daðlara bir ’’of’’ çeksem
Yankýlanýr mý ki kulaklarýnda
Duyar mýsýn acý çýðlýklarýmý can parem?

Öðle ezaný okurken açtým ellerimi Gök Tengri’me
Bildiðim tüm dualarý okudum
Talihin kapýlarý açýlsýn
Özleminle yanýp tutuþtuðum sevdana ulaþabilsem
Geleceðim de bir yol bulabilsem
Yollar kapalý, önümde daðlar sýralý, nehirler azgýn
Bir umut ýþýðý görebilsem
Kara bulutlarý daðýtabilsem
Nice susuz çölleri aþýp geleceðim de...

Þehre ineceðim birazdan efkarýmla
Çarþý, pazar dolaþacaðým
Sokak sokak izlerinin peþine düþeceðim
Olur ya; göçmen kuþlar gibi dönmüþsündür buralara
Cennet kokularýn saçýlmýþtýr caddelere
Yeter ki bir göreyim seni
El aleme bakmadan öyle bir sarýlacaðým ki sana
Sýrýlsýklam öpeceðim, koklayacaðým saçlarýndan
Yeter artýk, bitsin kahru periþanlýðým
Yorgun düþtüm hasretine bunca yýllarýn ardýndan
Düþ kollarýma ay yüzlüm, mühür gözlüm...

Zafer Direniþ
...


Sosyal Medyada Paylaşın: