MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÖLGESİ BİLE MUTLULUK KOKUYORDU
Mehmet Öksüz

GÖLGESİ BİLE MUTLULUK KOKUYORDU



Arka mahallelerden rüzgârlarý estirerek getiriyordu eylül’e nisan’a dokunan yalnýzlýðým...
Havalar yavaþ yavaþ soðumaya baþlamýþtý.
Sýcaklýklarda gitgide azalmýþtý.
Seke seke yürüyen insanlarýn içinde gölgesi bile mutluluk kokuyordu kadýnýn...

Zarafetin adýný taþýmýþçasýna en derinlere dalan güzel yüzündeki tebessümler
Aþkýn fi halini geçmiþin soðuk rüzgârlarýnda býrakýp
Bu ne güzel mevsimmiþ dercesine kasým’a doðru götürüyordu ekim’in sahiplendiði günleri.
Diyordum ya her þeye raðmen gölgesi bile mutluluk kokuyordu kadýnýn...

Pamuðun kadifemsi ipliðiyle örülmüþ elbisesiyle insanlarýn gözünü kamaþtýrýyor
Sesinin güzelliðiyle gönülleri mest ediyordu.
Kýrmýzý þarabýn tadýyla
Sevginin ulu öznesiyle
Yüklemin özneye kattýðý deðerle ýþýmýþtý gecesi
Yere serpilen halý zemininde bile gölgesi mutluluk kokuyordu kadýnýn...

Yaþadýðý kentte þaheserleriyle nefeslenip
Arzuladýðý herbir þeyi içine sinene kadar özene bezene çoðaltýp
Hayatýn morlu vakitlerinden arýnan gölgesiyle mutluluk kokuyordu kadýn...

Mehmet ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.