Kaybolmak

Her bir yaþayýþ birer kaybediþten ibarettir, belki de kaybolduðumuz için kaybettik. kendi karanlýðýmýzda kaybolduk. Nedendir bilinmez amma kaybolmak kaderimizde varmýþ. Kaybolmak bir direniþtir belki de ama ne kadar direnirsen diren önüne geçemezmiþsin bunu anladým. Kaybolduðumu hissettiðim gün buharlý bir pencerenin arkasýndan sadece bakýyordum boþluða. Sessiz bir çýðlýk gibi sanki arkasýnda dalýp gitmemiz o gün anladýðým kaybolduðumu. Kendimi bir yere koyamadýðým gün anladým ben olmayýþýmý. Kayboldum çekilmiþ bedenimin içinde o gün anladým yok oluþumu. Ýnsan kaç yaþýna gelirse gelsin içindeki o çocukluk gitmezmiþ ama ben o çocuðu göremedim çünkü kayboldum acýlarýmýn içinde kayboldum masumiyetin vermiþ olduðu o hakikatin içinde. En acýsýda budur belki de. Yaþamak kendi kaderine giden bir yolsa kaybolmak da sonsuzluðun içinde bir umut aramak gibi bir þey ve ben þimdi o umudu arýyorum kaybolduðumu hatýrlatmayacak....
Sosyal Medyada Paylaşın: