Gönül stadyumunda hep tek kale maç yaptým Ne içinden çýkýlýr, ne çözülür hesaptým Hep ters köþeye uçtum,elem hüzün gam kaptým Dünyamdan çýk deseydi, sözüne bakmaz mýydým.
Kalbime bir kalp olup, bir karþýlýk verseydi Ölümüne deyip de, caný aþka serseydi Mutluluk bahçesinden, renk renk güller derseydi Deðil donanma gemi,denizi yakmaz mýydým.
Bir adým yaklaþsaydý,bin adým gelmez miydim. Yürekten sevdim dese, kadrini bilmez miydim. Bu aþka baþ koyup da severek ölmez miydim. Sel olup gürül gürül, vadine akmaz mýydým.
Kalbim artýk el mahkum, felek bana küstü mü? Issýz sessiz çöllere, serdim gönül postumu. Kara geceler bildim, çile bildim dostumu. Iþýk olsa bahtýma, geceden býkmaz mýydým.
Sensiz taht taç verseler,býrakýr da kaçardým Sensiz çaresiz düþkün, derbederdim naçardým Senin için ordular sarsa savaþ açardým. Vuslatýn ölüm olsa, boynumu bükmez miydim.
Sen gülseydin gül yüzlü, bu kabuslardan ayýp Evvelki her bir günü, yaþanmamýþtan sayýp Tabancamý firakýn þakaðýna dayayýp Çekinmeden kurþunu beynine sýkmaz mýydým. Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.