Delikanlý yüreðimsin, Bükülmez genç bileðimsin, Zirvelerde duraðýmsýn, Dostum, gönül çeraðýmsýn. Xan Aras gibi kurulma, Aðrý daðý aþan rüzgar, Seherde çýrpýnýp durma. Fýrsat elden çýktýðýnda Ardýnca kendini yorma. Baþýný taþlara vurma! Oku! Oku! Oku! durma!
Görünüyor sefil halin, Kahveden olmaz mecalin, Aðan olmuþ son hamalýn! Sattýn yedin baba malýn, Aðrý daðýydýn düz çölsün, Okumaktýr kalan yolun, Meslekin yok, emeðin yok, Annen demiþ yorma kolun. Var mý satlýk toprak, elin, Nafile söz eder dilin. Bahane üreten olma, Oku! Oku! Oku! durma!
Daim seni korur ilim, Baþarýrsan olur bilim, Olmalýsýn aklý selim, Doðrulmalý bükük belim. Senden yana el içinde Kýsýk olmamalý dilim. Umut yeþersin Emircan Boy atsýn her seher gülüm. Haklýysa hak haklýnýndýr, Haklý için susmaz dilim. Uyan aklý daha yorma, Oku! Oku! Oku! durma! 7.10.2024 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emir ŞIKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.