Yaðmurlu, ýslak bir akþam saatiydi sokak lambalarýnýn ýsýsýna sýðýnmýþ bir kýrlangýç kuþu gibiydi ellerim ellerinden tutarken Ara ara dururduk seninle Hatýrlar mýsýn bilmem baþýný yaslardýn ya göðsüme Öyleki sen rahatsýz olursun diye nefes almaktan bile çekinirdim Sana duyduðum böyle tarifsiz bir aþktý iþte
Neden kýsa yapmýþlardý bu yolu diye geçirirdim içimden Yahut kim yaklaþtýrýyordu bize senin yaþadýðýn evi Yaðan yaðmurdu elbet Sanki yaðmurla beraber üzerimizden akýyordu zaman O günden sonra ne vakit bulutlansa gökyüzü O akþamý hep yeniden ve yeniden yaþarým Herkes masmavi gökyüzü isterken Benim, yaðmurlu bir gökyüzüne düþkünlüðüm iþte bu yüzden
Erfani 11.07.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ergün FADILOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.